2- فرو بردن آب دهان: فرو بردن آب دهان، اگر چه به واسطه
خيال كردن ترشى و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمىكند. (م 1579)
3- فرو بردن اخلاط سر و سينه؛ دو صورت دارد:
الف- تا به فضاى دهان نرسيده، اشكال ندارد.
ب- اگر داخل فضاىدهان شود، احتياط واجب آن است كه آن را
فرو نبرد. (م 1580)
4- جويدن و چشيدن غذا: جويدن غذا براى بچه يا پرنده وچشيدن
غذا ومانند اينها دو صورت دارد:
الف- چنانچه معمولًا به حلقنمىرسد، گرچه اتفاقاً به حلق
برسد، روزه را باطل نمىكند.
ب- اگر از اول بداند كه به حلق مىرسد چنانچه فرو رود،
روزهاش باطل مىشود و بايد قضاى آن را بگيرد و كفاره هم بر او واجب است. (م 1582)
5- مسواك زدن: اگر مسواك را از دهان بيرون آورد و دوباره
به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد روزه او باطل مىشود، مگر آنكه رطوبت مسواك در
آب دهان بطورى از بين برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود. (م 1573)