درس چهارم:

مبطلات روزه [2]

4- دروغ بستن به خدا و پيامبر 6

دروغ بستن ^ به خدا، پيغمبر و جانشينان آن حضرت؛ چهار صورت دارد:

1- اگر عمداً نسبت دهد، روزه‌اش باطل است، گرچه فوراً بگويد دروغ گفتم يا توبه كند. (م 1596)

2- اگر دروغى را كه ديگرى ساخته به آنان نسبت دهد، روزه‌اش باطل مى‌شود، ولى اگر از قول كسى كه آن دروغ را ساخته نقل كند، [روزه‌اش‌] اشكال ندارد. (م 1600)

3- اگر چيزى را به اعتقاد راست بودن از قول خدا يا پيغمبرنقل كند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه‌اش باطل نمى‌شود. (م 1598)

4- اگر بداند دروغ بستن به خدا و پيغمبر روزه را باطل مى‌كند و چيزى را كه مى‌داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را كه گفته راست بوده، روزه‌اش صحيح است. (م 1599)

احتياط واجب آن است كه حضرت زهرا سلام اللَّه عليها، ساير پيغمبران و جانشينان آنان در اين حكم فرقى ندارند. (م 1596)

يادآورى يك نكته‌

اگر انسان بخواهد خبرى را كه نمى‌داند راست است يا دروغ، نقل كند، بنابراحتياط واجب بايد از كسى كه آن خبر را گفته، يا از كتابى كه آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد، لكن اگر خودش هم خبر بدهد روزه‌اش باطل نمى‌شود.

^- دروغ به گفتن، نوشتن، اشاره و مانند اِینها تحقق پِیدا مِی‌کند.