احكام روزه مستحب‌

1- وقت نيّت روزه مستحبى از اول شب است تا موقعى كه به اندازه نيت‌كردن به مغرب [روز بعد] وقت مانده باشد كه اگر تا اين وقت كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام نداده باشد و نيت روزه مستحب كند روزه او صحيح است. (م 1553)

2- كسى كه روزه قضا يا روزه واجب ديگرى دارد، نمى‌تواند روزه مستحبى بگيرد و چنانچه فراموش كند و روزه مستحب بگيرد، سه صورت دارد:

الف- در صورتى كه پيش از ظهر يادش بيايد، روزه مستحبى او به هم مى‌خورد و مى‌تواند نيّت خود را به روزه واجب بر گرداند.

ب- اگر بعد از ظهر ملتفت شود روزه او باطل است.

ج- اگر بعد از مغرب يادش‌بيايد، روزه‌اش صحيح‌است، گرچه بى‌اشكال نيست. (م 1563)

3- اگر كسى روزه مستحبى بگيرد، واجب نيست آن را به آخر برساند، بلكه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت كند، مستحب است دعوت او را قبول كند و در بين روز افطار نمايد. (م 1748)

4- در روزه مستحب اگر قصد كند كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام دهد، يا مرّدد شود كه به جا آورد يا نه، چنانچه به جا نياورد و پيش ازظهر دوباره نيت روزه كند، روزه او صحيح است. (م 1571)