واجب نيست و بنابر احتياط واجب بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد.

در هر دو صورت نيز روزه‌هايى را كه نگرفته بايد قضا نمايد، ولى اگر كسى پيدا شود كه بى‌اجرت، بچّه را شير دهد، يا براى شير دادن بچّه از پدر يا مادر بچّه يا از كس ديگر كه اجرت او را بدهد اجرت بگيرد، احتياط واجب آن است كه بچّه را به او بدهد و روزه بگيرد. (م 1729)

سؤال- ... در صورت روزه گرفتن، شيرم خشك خواهد شد، با توجه به اين كه داراى بنيه ضعيفى هستم و كودكم هر ده دقيقه شير مى‌خواهد، چه وظيفه‌اى دارم؟

جواب- اگر به دليل كم يا خشك شدن شيرتان بر اثر روزه، خوف ضرر به طفل خود داشته باشيد، روزه‌تان را افطار كنيد، ولى براى هر روز بايد يك مد طعام به فقير بدهيد و قضاى روزه را هم بعداً بجا آوريد. [1]

5- افراد مسافر

افراد مسافر در صورتى از روزه گرفتن معاف هستند كه مسافرت كردن شغل آنان نباشد، سفر آن‌ها سفر معصيت نباشد و نيز قصد ماندن ده روز يا بيشتر را در محلّى كه به آن جا مسافرت كرده‌اند، نداشته باشند. (م 1714 و 1348)

بديهى است اين‌گونه افراد در ايّام مسافرت خود از روزه گرفتن معاف و معذور هستند و بعد بايد قضاى روزه‌ها را بگيرند.

چند نكته‌

1- انسان نمى‌تواند براى ضعف، روزه را بخورد، ولى اگر ضعف او به قدرى است كه معمولًا نمى‌شود آن را تحمّل كرد، خوردن روزه اشكال ندارد. (م 1583)

2- كار كردن در ماه رمضان، مجوّز روزه‌خوارى نيست، شخص كارگر اگر مى‌تواند

1- رساله اجوبة الاستفتائات، ص 155.