درس اوّل

اهمّيّت و اقسام‌

نماز كه وسيله ارتباط و اتّصال انسان با آفريدگار هستى است، موهبتى بى‌بديل و سرچشمه فيض لايزال است كه با تعليم الهى بر مكلّفان واجب گشته است. نماز به انسان اميد، اعتماد و قدرت معنوى مى‌بخشد، او را از فحشا و منكر بازمى‌دارد، به معراج مى‌برد و مايه صفا، آرامش و نورانيت مى‌گردد. رسول خدا 6 فرمود:

«الصَّلاةُ نُورُ الْمُؤْمِنِ وَالصَّلاةُ نُورٌ مِنَ اللَّهِ» [1]

نماز، نور مؤمن است و نماز، نورى از جانب خداوند است.

يكى از ياران امام صادق 7 از آن حضرت درباره برترين چيزى كه بندگان به‌وسيله آن به پيشگاه پروردگارشان تقرّب مى‌جويند و نيز از محبوب‌ترين كار در نزد پروردگار سؤال كرد. حضرت در پاسخ فرمود:

«ما اعْلَمُ شَيْئاً بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ افْضَلَ مِنْ هذِهِ الصَّلاةِ» [2]

پس از معرفت (: خداشناسى)، چيزى را برتر از همين نماز سراغ ندارم.

امام خمينى قدس سره درباره اهمّيّت نماز مى‌فرمايد:

به نماز و مساجد، اهمّيّت دهيد كه پرونده‌هاى دادگسترى، مال بى‌نمازهاست ... نماز، پشتوانه ملّت است ... نماز، يك كارخانه انسان‌سازى است. نماز خوب، فحشا و منكر را از يك امّتى بيرون مى‌كند، اينهايى كه در اين مراكز فساد كشانده شده‌اند، اينها بى‌نمازها هستند .... [3]

1- مستدرک الوسائل، ج 3، ص 92.

2- بحار الانوار، ج 82، ص 226.

3- صحِیفه نور، ج 12، ص 147.