جواب- اعتماد بر شاخص يا قبلهنما در صورتى كه موجب اطمينان براى مكلّف
شود، صحيح است و بايد طبق آن عمل گردد، و در غير اين صورت مىتوان براساس محراب
مساجد و قبور مسلمين جهت قبله را تشخيص داد. [1]
سؤال 2- اگر انسان در وضعيتى باشد كه اصلًا جهت قبله را نداند و گمانش به
هيچ طرف نرود ... [بايد] به كدام جهت نماز بخواند؟
جواب- در مفروض سؤال بنابر احتياط بايد به چهار طرف نماز بخواند و اگر
براى چهار نماز وقت ندارد، به هر اندازه كه وقت دارد، نماز بخواند. [2]
3- پوشش و لباس نمازگزار
مرد نمازگزار در نماز، بايد عورت خود را بپوشاند و بهتر است از ناف تا
زانو نيز پوشيده باشد.
لباس نمازگزار بايد پاك و مباح باشد. از اجزاى مردار و حيوان حرامگوشت
نباشد، اگر نمازگزار مرد است لباس او ابريشم خالص و طلاباف نباشد. بهتر است لباس
نمازگزار، سفيد و پاكيزه باشد، بوى خوش استعمال كند، با انگشتر عقيق به نماز
بايستد و از لباسهاى سياه و چرك و تنگ يا لباس افراد لاابالى نسبت به پاكى و
نجسى، استفاده نكند. (م 877، 798 و 864- 865)
زينت كردن به طلا مثل آويختن زنجير طلا به سينه و انگشتر طلا به دست كردن
و بستن ساعت مچى طلا به دست براى مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است. (م
832)
براى مردان طلاى سفيد [پلاتين] اشكال ندارد، مگر آن كه همان طلاى زرد
باشد و با مخلوط كردن تغيير رنگ داده باشد. [3]
سؤال 1- اگر نمازگزار يقين داشته باشد كه نجاستى بر بدن يا لباسش وجود
ندارد و نماز بخواند، بعداً معلوم شود كه بدن يا لباس او نجس بوده است آيا نماز وى
باطل