شك‌هاى غير معتبر

شك‌هايى كه نبايد به آن‌ها اعتنا كرد عبارتند از:

1- شك در چيزى كه محل به جا آوردن آن گذشته است، مثل آن كه در ركوع شك كند كه حمد را خوانده يا نه.

2- شك بعد از سلام نماز.

3- شك بعد از گذشتن وقت نماز.

4- شكّ كثيرالشّك؛ يعنى كسى كه زياد شك مى‌كند.

5- شكّ امام جماعت در شماره ركعت‌هاى نماز در صورتى كه مأموم شماره آن‌ها را بداند و همچنين شك مأموم در صورتى كه امام شماره ركعت‌هاى نماز را بداند.

6- شك در نماز مستحبّى.

سؤال- با توجه به اين كه كثيرالشك نبايد به شك خود اعتنا كند، اگر براى او در نماز شكى پيش آمد، وظيفه‌اش چيست؟

جواب- بايد بنابر انجام كارى بگذارد كه در آن شك كرده است، مگر آن كه انجام آن موجب بطلان نماز شود كه در اين صورت بنابر عدم انجام آن مى‌گذارد، بدون اين كه در اين مورد فرقى بين ركعت‌ها و افعال و اقوال نماز باشد. [1]

شك‌هاى صحيح‌

در نُه صورت اگر در شماره ركعت‌هاى نماز چهار ركعتى شك كند، بايد فوراً فكر نمايد؛ پس اگر يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا كرد همان طرف را بگيرد و نماز را تمام كند و گرنه به دستورهايى كه گفته مى‌شود عمل نمايد و آن نُه صورت از اين قرار است:

1- بعد از سر برداشتن از سجده دوم، شك كند دو ركعت خوانده يا سه ركعت، كه بايد بنا بگذارد سه ركعت خوانده و يك ركعت ديگر بخواند و نماز را تمام كند و بعد از

1- رساله اجوبة الاستفتائات، ص 104.