مثل رو گرداندن از قبله، نماز را از سر گيرد نماز دومش هم باطل است. و اگر بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مى‌كند، مشغول نماز شود نماز دومش صحيح است. (م 1200)

2- اگر يكى از شك‌هايى كه نماز احتياط براى آن‌ها واجب است در نماز پيش آيد، چنانچه انسان نماز را تمام كند و بدون خواندن نماز احتياط نماز را از سر بگيرد معصيت كرده است. پس اگر پيش از انجام كارى كه نماز را باطل مى‌كند نماز را از سر گرفته، نماز دومش هم باطل است و اگر بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مى‌كند مشغول نماز شده، نماز دومش صحيح است. (م 1201)

3- وقتى يكى از شك‌هاى صحيح براى انسان پيش آيد چنان‌كه گفته شد بايد فوراً فكر كند، ولى اگر چيزهايى كه به‌واسطه آن‌ها ممكن است يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا شود، از بين نمى‌رود، چنانچه كمى بعد فكر كند اشكال ندارد؛ مثلًا اگر در سجده شك كند مى‌تواند تا بعد از سجده فكر كردن را تأخير بيندازد. (م 1202)

نماز احتياط

كسى كه نماز احتياط بر او واجب است بعد از سلام نماز بايد فوراً نيّت نماز احتياط كند و تكبير بگويد و حمد را بخواند و به ركوع رود و دو سجده نمايد. پس اگر يك ركعت نماز احتياط بر او واجب است، بعد از دو سجده تشهّد بخواند و سلام دهد و اگر دو ركعت نماز احتياط بر او واجب است بعد از سجده، يك ركعت ديگر مثل ركعت اول به جا آورد و بعد از تشهّد، سلام دهد. (م 1215)

نماز احتياط، سوره و قنوت ندارد و بايد نيّت آن را به زبان نياورند و احتياط واجب آن است كه سوره حمد و بسم‌اللّه آن را هم آهسته بگويند. (م 1216)

سجده سهو

براى سه چيز بعد از سلام نماز بايد دو سجده سهو به جا آورد:

1- در بين نماز سهواً حرف بزند.

2- يك سجده را فراموش كند.