درس پنجم

نماز جماعت‌

مستحب است نمازهاى واجب به‌ويژه نمازهاى يوميّه را به جماعت بخوانند و در نماز صبح، مغرب و عشا، به‌خصوص براى همسايه مسجد و كسى كه صداى اذان مسجد را مى‌شنود، بيشتر سفارش شده است. (م 1399)

در روايتى وارد شده است كه اگر يك نفر به جماعت اقتدا كند، هر ركعت از نماز آنان ثواب صد و پنجاه نماز دارد و اگر دو نفر اقتدا كنند هر ركعتى ثواب ششصد نماز دارد و هر چه بيشتر شوند، ثواب نمازشان بيشتر مى‌شود، تا به ده نفر برسند و عدّه آنان كه از ده گذشت اگر تمام آسمان‌ها كاغذ و درياها مركّب و درخت‌ها قلم و انس و جن و ملائكه نويسنده شوند، نمى‌توانند ثواب يك ركعت آن را بنويسند. (م 1400)

حاضر نشدن به نماز جماعت از روى بى‌اعتنايى جايز نيست و سزاوار نيست كه انسان بدون عُذر، نماز جماعت را ترك كند. (م 1401)

مستحب است انسان صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند و نماز جماعت از نماز اوّل وقت كه فرادا [به‌تنهايى‌] خوانده شود بهتر است و نيز نماز جماعتى را كه مختصر بخوانند از نماز فرادا كه آن را طول بدهند بهتر مى‌باشد. (م 1402)

وقتى كه جماعت بر پا مى‌شود مستحب است كسى كه نمازى را فرادا خوانده دوباره با جماعت بخواند و اگر بعد بفهمد كه نماز اوّلش باطل بوده، نماز دوم كافى است. (م 1403)

سؤال 1- در اماكن نظامى هنگام برپايى نماز جماعت كه در وقت ادارى است، تعدادى از نظاميان به خاطر شرايط كارى در آن شركت نمى‌كنند، با آن كه انجام آن كارها بعد از وقت ادارى و يا در روز بعد ممكن است. آيا اين عمل سبك شمردن نماز است؟

جواب- بهتر است براى درك فضيلت نماز اول وقت و جماعت، كارهاى ادارى به‌