بدون مزد هم آن‌ها را انجام دهد صحيح است. (م 1533)

اجير بايد خود را به جاى ميّت، فرض كند و عبادت‌هاى او را قضا نمايد و اگر عملى را انجام دهد و ثواب آن را براى او هديه كند كافى نيست. (م 1537)

مرد براى زن و زن براى مرد مى‌تواند اجير شود و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز بايد به تكليف خود عمل نمايد. (م 1542)

اگر كسى براى انجام دادن نمازى نذر و عهد كرده و يا قسم بخورد كه آن نماز را به جا آورد به جا آوردن آن نماز بر او واجب مى‌شود. (ر. ك: به قبل از م 728)

سؤال 1- من قادر بر خواندن نماز نيستم، آيا جايز است كه شخصى به نيابت از من نماز بخواند؟ آيا فرقى بين اين كه نائب طلب اجرت كند و يا طلب اجرت نكند، وجود دارد؟

جواب- شخص مكلف تا زنده است بايد نمازهاى واجبش را خودش، به هر نحو كه مى‌تواند، انجام دهد و نماز نايب چه با اجرت و چه بدون اجرت براى او مجزى نيست. [1]

سؤال 2- كسى كه نماز استيجارى مى‌خواند آيا گفتن اذان و اقامه و سلام‌هاى سه گانه و تسبيحات اربعه به طور كامل بر او واجب است؟ ... آيا در نماز استيجارى، ذكر خصوصيات ميّت شرط است يا خير؟

جواب- ذكر خصوصيات ميّت لازم نيست و رعايت ترتيب فقط بين نمازهاى ظهر و عصر و مغرب و عشا شرط است و هرگاه در عقد اجاره كيفيت خاصى براى اجير شرط نشده باشد، بر اجير لازم است كه نماز را با مستحباتى كه انجام آن متعارف است بخواند، ولى واجب نيست كه براى هر نمازى اذان بگويد. [2]

يك نكته: نماز استيجارى، نذر، عهد و قسم را از اقسام نمازهاى واجب شمردن مسامحه است؛ زيرا آنچه در اين نمازها واجب است وفا به نذر، عهد، قسم و اجاره است نه عنوان نماز. [3]

1- رساله اجوبة الاستفتائات، ص 146.

2- همان، ص 147.

3- تحرِیر الوسِیله، ج 1، ص 135.