4- شروع و ختم دعاهاى قنوت با صلوات. [1]
5- بلند خواندن قنوت، مگر در جماعت در صورتى كه صداى او به امام جماعت برسد. (م 1120)
6- طول دادن قنوت؛ چنانكه رسول خدا 6 مىفرمايد:
«اطْوَلُكُمْ قُنُوتاً فى دارِ الدُّنْيا اطْوَلُكُمْ راحَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ فى الْمَوْقِفِ» [2]
قنوت طولانى در دنيا موجب آسايش و راحتى طولانى در قيامت مىشود.
تعقيب نماز
مستحب است انسان بعد از نماز، مقدارى مشغول تعقيب يعنى خواندن ذكر و دعا و قرآن شود. (م 1112)
رسول خدا 6 مىفرمايد:
«اذا فَرَغَ الْعَبْدُ مِنَ الصَّلاةِ وَ لَمْ يَسْأَلِ اللَّهَ تَعالى حاجَتَهُ يَقُولُ اللَّهُ تَعالى بِمَلائِكَتِهِ: انْظُرُوا الى عَبْدى فَقَدْ ادَّى فَريضَتى وَ لَمْ يَسْأَلْ حاجَتَهُ مِنّى، كَأَنَّهُ قَدِ اسْتَغْنى عَنّى، خُذُوا صَلاتَهُ فَاضْرِبُوا بِها وَجْهَهُ» [3]
هرگاه بنده از نماز فارغ شود و از خداوند حاجت نخواهد، خداوند تعالى خطاب به فرشتگان مىفرمايد: به بندهام بنگريد كه واجب مرا به جا آورد، ولى حاجتش را از من نخواست، گويا خود را از من بىنياز مىداند، نمازش را بگيريد و به صورتش بزنيد.
امام صادق 7 نيز مىفرمايد:
«إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ فَرَضَ عَلَيْكُمُ الصَّلَواتِ الْخَمْسَ فى افْضَلِ السَّاعاتِ فَعَلَيْكُمْ بِالدُّعاءِ فى ادْبارِ الصَّلَواتِ» [4]
همانا خداوند بزرگ، نمازهاى پنجگانه را در بهترين ساعتها بر شما واجب كرد؛
1- عروة الوثقِی، ص 257.
2- همان.
3- بحار الانوار، ج 82، ص 325.
4- همان، ص 320.