اشاره كردن و مانند اين‌ها باشد- چهار صورت دارد:

1- چنانچه عمداً نسبت دهد، روزه‌اش باطل است، گرچه فوراً بگويد دروغ گفتم يا توبه كند. (م 1596)

2- دروغى را كه ديگرى ساخته به آنان نسبت دهد، روزه‌اش باطل مى‌شود، ولى اگر از قول كسى كه آن دروغ را ساخته نقل كند، [روزه‌اش‌] اشكال ندارد. (م 1600)

3- چيزى را به اعتقاد راست بودن از قول خدا يا پيغمبر نقل كند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه‌اش باطل نمى‌شود. (م 1598)

4- بداند دروغ بستن به خدا و پيغمبر روزه را باطل مى‌كند و چيزى را كه مى‌داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را كه گفته راست بوده، روزه‌اش صحيح است. (م 1599)

احتياط واجب آن است كه حضرت زهرا 3، ساير پيغمبران و جانشينان آنان در اين حكم فرقى ندارند. (م 1596)

رساندن غبار غليظ به حلق‌

1- رساندن غبار غليظ به حلق، روزه را باطل مى‌كند، چه غبار چيزى باشد كه خوردن آن حلال است مثل آرد، يا غبار چيزى باشد كه خوردن آن حرام است. (م 1603)

2- اگر به‌واسطه باد، غبار غليظى پيدا شود و انسان با اين كه متوجّه است، مواظبت نكند و به حلق برسد، روزه‌اش باطل مى‌شود. (م 1604)

3- احتياط واجب آن است كه روزه‌دار دود سيگار، تنباكو و مانند اين‌ها را هم به حلق نرساند. ولى بخار غليظ، روزه را باطل نمى‌كند، مگر اين كه در دهان به صورت آب درآيد و فرو دهد. (م 1605)

سؤال- من در معدن آهن كار مى‌كنم كه طبيعت آن اقتضا مى‌كند هر روز داخل معدن شده و در آن كار كنم و هنگام استفاده از ابزار كار، غبار وارد دهانم مى‌شود، بقيه ماههاى سال هم به همين صورت بر من مى‌گذرد، تكليف من چيست؟ آيا روزه من در اين حالت صحيح است؟

جواب- فرو بردن غبار هنگام روزه موجب باطل شدن آن است و بايد از آن پرهيز