2- در قذف كننده
بلوغ، عقل، اختيار و قصد شرط است. [1]
3- قذف شونده
بايد «مُحْصَن» باشد، يعنى بالغ، عاقل، آزاد، مسلمان و پاكدامن باشد [2] و اگر يكى
از اين شرايط در او نباشد قذف كننده حد نمىخورد، بلكه تعزير مىشود. [3]
راههاى
اثبات قذف
1- دو مرتبه
اقرار؛ البته اقرار در صورتى نافذ است كه اقرار كننده بالغ، عاقل، مختار و داراى
قصد باشد.
2- شهادت دو مرد
عادل؛ (گواهى زنان پذيرفته نيست). [4]
حدّ
قذف
1- حد قذف،
هشتاد ضربه تازيانه است؛ خواه نسبت دهنده مرد باشد يا زن.
2- شدّت تازيانه
در قذف كمتر از شدت آن در زناست.
3- تازيانه از
روى لباس متعارف زده مىشود.
4- تازيانه به
تمام بدن مجرم زده مىشود، منهاى سر و صورت و شرمگاه. [5]
ناسزاگويى
به معصومين 7
كسى كه به
پيغمبر 6- العياذ بالله- ناسزا بگويد، بر شنونده آن واجب است كه اگر بر خود، يا
آبروى خود، يا بر جان و يا آبروى مؤمن نمىترسد، او را به قتل برساند، ولى با وجود
اين ترس، قتل او جايز نيست. چنانچه بر مال قابل توجه خود يا برادر مسلمانش نيز
بترسد باز مىتواند او را نكشد و اين حكم به اذن امام 7 يا نايب او بستگى ندارد.
همچنين است اگر
يكى از ائمّه 7 را دشنام بگويد و در ملحق كردن حضرت صدّيقه
1- همان، ص 474، مسأله 1.
2- منظور از
عفِیف و پاکدامن آن است که تظاهر به زنا و لواط نداشته باشد که در اِین
صورت حرمتِی ندارد و قذف او نِیز مانعِی نخواهد داشت.