الف- پيش از رسيدن به سجده يادش بيايد، بايد بايستد بعد به ركوع رود و
چنانچه به حالت خميدگى به ركوع برگردد ^، نمازش باطل است. (م 1041)
ب- بعد از آن كه پيشانى به زمين برسد، يادش بيايد كه ركوع نكرده بنابر
احتياط واجب بايد بايستد و ركوع را به جا آورد و نماز را تمام كند و دوباره بخواند.
(م 1042)
2- اگر حمد و سوره يا يكى از آنها را فراموش كند و بعد از رسيدن به ركوع
بفهمد، نمازش صحيح است. (م 981)
3- دو سجده روى هم يك ركناست كه اگركسى درنماز واجب عمداً يا از روى
فراموشى هردو را ترك كند، يا دوسجده ديگر به آنها اضافه نمايد، نمازش باطل است. ^^
(م 1046)
4- اگر نمازگزار ركنى از نماز را فراموش كند، دو صورت دارد:
الف- چنانچه ركن بعد از آن را به جاآورد، مثلًا پيش از آن كه ركوع كند دو
سجده نمايد، نماز باطل است. (م 1109)
ب- چنانچه چيزى را كه بعد از آن است و ركن نيست به جا آورد، مثلًا پيش از
آن كه دو سجده كند تشهد بخواند، بايد ركن را به جا آورد و آنچه را اشتباهاً پيش از
آن خوانده دوباره بخواند. (م 1110)
5- اگر نمازگزار چيزى را كه ركن نيست فراموش كند، دو صورت دارد:
الف- اگر ركن بعد از آن را به جا آورد، مثلًا حمد را فراموش كند و مشغول
ركوع شود، نمازش صحيح است. (م 1111)
ب- چنانچه چيزى را كه بعد از آن است و آن هم ركن نيست به جا آورد، مثلًا
حمد را فراموش كند و سوره را بخواند چنانچه مشغول ركن بعد شده باشد، مثلًا در ركوع
يادشبيايد
^-
ِیعنِی اگر بدون اِینکه باِیستد، به حال خمِیدگِی
به رکوع برگردد، چون قِیام متّصل به رکوع را به جا نِیاورده، نماز او
باطل است.
^^- دو سجده از ِیک رکعت چنِین حکمِی را
دارد، ِیعنِی اگر 2، 3 و 4 سجده در ِیک نماز ولِی متناوباً کم
ِیا زِیاد شود (به طور غِیر عمدِی) نماز باطل نمِیشود.