درس يازدهم:

سجده سهو

سجده‌اى كه نمازگزار در برابر اشتباهات سهوى كه از او سرزده، به جا مى‌آورد، «سجده سهو» مى‌گويند.

موارد سجده سهو

1- واجب‌

الف- حرف زدن سهوى در بين نماز

ب- فراموش كردن يك سجده‌

ج- شك‌كردن در خواندن چهار يا پنج ركعت بعداز سجده دوّم، در نمازهاى چهار ركعتى.

2- احتياط واجب‌

الف- سلام بى جا (مثلًا سهواً در ركعت اول سلام دهد). *

ب- فراموش كردن تشهد. (م 1236)

3- احتياط مستحب‌

الف- نگفتن تسبيحات اربعه به طور سهوى.

ب- بيشتر يا كمتر از سه مرتبه گفتن تسبيحات اربعه به طور سهوى. (م 1241)

ج- گفتن «السلام عليك ايها النبى و رحمة الله و بركاته» بطور اشتباه در جايى كه نبايد سلام بگويد.

د- گفتن مقدارى از دو سلام ديگر نماز در جايى كه نبايد سلام بگويد. (م 1242)

*- بدِین ترتِیب که بگوِید «السلام علِینا و علِی عباد الله الصالحِین» ِیا بگوِید «السلام علِیکم و رحمة الله و برکاته» به احتِیاط واجب باِید دو سجده سهو نماِید. (م 1242)