2- زنان علاوه بر غسلهايى كه با مردان مشتركند، داراى سه غسل اختصاصى استحاضه، حيض و نفاس‌اند.

«غسل استحاضه» براى زنى است كه خون استحاضه از نوع متوسطه و كثيره مى‌بيند. [1] هر خون غير حيض و نفاس و غير جراحت و زخم را خون استحاضه مى‌نامند. [2]

«غسل حيض» براى زنى است كه خون حيض يا همان عادت ماهيانه مى‌بيند. مدت اين خون كه غالبا در هر ماه چند روزى از رحم زن خارج مى‌شود كم‌تر از سه روز و بيش‌تر از ده روز نمى‌شود. [3] تمام چيزهايى كه بر جنب حرام است، [4] بر زن حائض نيز حرام مى‌باشد. ضمن اينكه عبادتهايى كه مانند نماز بايد با وضو يا غسل يا تيمم به جا آورده شود، بر زن حائض حرام است. [5] بعد از آنكه زن از خون حيض پاك شد، واجب است براى نمازو عبادتهاى ديگرى كه بايد با وضو يا غسل يا تيمم به جا آورده شود، غسل كند و دستور آن مثل غسل جنابت است؛ ولى براى نماز بايد پيش از غسل يا بعد از آن وضو هم بگيرد و اگر پيش از غسل وضو بگيرد بهتر است. [6]

«غسل نفاس» براى زنى است كه خون نفاس مى‌بيند. از وقتى كه اولين جزء بچه از شكم مادر بيرون مى‌آيد، هر خونى كه زن مى‌بيند، اگر بيش از ده روز يا سر ده روز قطع شود، خون نفاس است و زن را در حال نفاس، «نفساء» مى‌گويند. [7] كارهايى كه بر حائض حرام است، برنفساء هم حرام است و آنچه بر حائض، واجب و مستحب و مكروه است‌

[1] توضيح المسائل حضرت امام: مسائل 395 و 396

[2] همان: مسأله 433

[3] همان: مسأله 440

[4] همان: مسأله 355

[5] همان: مسأله 450

[6] همان: مسأله 466

[7] همان: مسأله 508