1 ـ بريدن چهار انگشت دست راست ، در مرتبه اول ؛

2 ـ بـريـدن نـصـف پنجه پاى چپ تا حدّى كه مقدارى از جاى مسح براى وضو باقى بماند، در مرتبه دوم ؛

3 ـ حبس ابد تا زمان مرگ ؛ در مرتبه سوم ؛

4 ـ كشتن دزد، در بار چهارم ، به شرط اين كه موارد قبلى اجرا شده باشد.[1]

و ـ حد محارب

كسى كه براى ترساندن و سلب امنيت مردم سلاح بكشد و در ميان مردم ظاهر شودحدّش ، يكى از مـوارد ذيـل اسـت كـه حـاكـم شـرع بـا تـوجـه بـه زمـان ، مـكـان و عمل آن شخص ، انتخاب و دستور اجراى آن را صادر مى كند:

1ـ كشتن با شمشير؛

2ـ به دار آويختن ؛

3ـ بريدن يك دست و يك پا به عكس همديگر ؛

4ـ نفى بلد (تبعيد از محل سكونت به محل ديگر).[2]

امام خمينى (ره) در باب حدود، فروعى را بيان كرده اند كه به بعضى از آنها اشاره مى شود:

1ـ هـر كـس بـه پـيـامـبر اكرم 6 دشنام دهد ـ العياذ باللّه ـ بر شنونده آن واجب است كه او را بـكـشـد، مـگـر ايـن كـه احـسـاس خـطر كند. همچنين است حكم كسى كه به يكى از امامان يا حضرت زهرا7 دشنام دهد.

2ـ هر كس ادعاى پيامبرى كند، بايد كشته شود. همچنين است حكم كسى كه به ظاهر مسلمان باشد، ولى بگويد: نمى دانم محمد بن عبداللّه 6 راستگو بوده است يا نه ؟

3ـ كـسـى كـه سـحـر و جـادو انـجـام دهـد اگر مسلمان باشد، كشته مى شود و اگر كافر باشد، تـاءديـب مـى گـردد، ولى يـادگـرفـتـن سـحـر بـراى ابطال ادعاى نبوّت مدّعيان

[1] ر.ك . به : تحرير الوسيله ، ج 2، ص 488 و 489.

[2] ر.ك . به : سوره مائده (5)، آيه 33؛ تحرير الوسيله ، ج 2، ص 493، مساءله 5.