درس پنجم

عبادات[1]

(عـبـادات) در تـقـسـيـم بـنـدى محقّق حلّى (ره) اعمالى است كه منظور از آن ، جلب منفعت يا دفع ضرر اخروى باشد.[1]

عبادات ، شامل ده باب مى باشد كه عبارت است از: طهارة ، صلاة ، زكاة ، خمس ، صوم ، اعتكاف ، حج ، عمره ، جهاد و امر به معروف و نهى از منكر.

كتاب الطهارة

(طهارت) به معناى پاكى و پاك سازى از آلودگى مى باشد و بر دو گونه است :

1ـ طـهـارت از خـبـث ( نـجـاسـت) و آلودگـى ظاهرى و عارضى كه عبارت است از: تطهير بدن يا لباس يا چيز ديگرى كه در اثر تماس با يكى از نجاسات ، متنجّس شده باشد.

فـقـهـاى اسلام در اين قسمت ، ضمن بيان نجاسات ( ناپاكى ها) و چگونگى متنجّس شدن چيزهاى پاك به وسيله آن ها، مطهّرات ( پاك كننده ها) و كيفيت تطهير با آن ها را نيز بيان كرده اند.

2ـ طـهـارت از حـدث و آلودگـى مـعنوى كه عبارت است از: تطهير باطن از آلودگى معنوى كه در اثـر بـعـضـى از حـوادث طبيعى از قبيل خواب ، ادرار و جنابت پيدا مى شود. اين تطهير با انجام وضـو، غـسـل و يـا تـيـمـّم ، بـراى پـيـدا كـردن ليـاقـت انـجـام عـبـاداتـى از قبيل

[1] ر.ك . به : نضد القواعد الفقهيه ، ص 7.