امير مؤمنان 7 درباره دقت مصرف بيت‌المال به كارگزاران خويش چنين نوشته است:

«أَدِقُّوا أقْلامَكُمْ وَ قارِبُوا بَيْنَ سُطُورَكُمْ. وَاحْذِفُوا عَنّى‌ فُضُولَكُمْ، وَاقْصِدُوا قَصْدَ الْمَعانِىَ وَ ايَّاكُمْ وَالْإِكْثارِ فَإِنَّ بَيْتَ مالِ الْمُسْلِمينِ لا تَحْتَمِلُ الْاضْرارَ» [1]

قلم‌هايتان را تيز كنيد، سطرها را نزديك به هم بنويسيد و از نوشتن عبارات زيادى براى من خوددارى ورزيد و جان كلام را در نظر بگيريد. بر شما باد پرهيز از سخن‌پردازى كه همانا بيت‌المال مسلمانان، تاب زيان رساندن را ندارد.

گذشته از توصيه‌هاى اخلاقى و دينى ياد شده توجه به موارد زير نيز براى نگهدارى اموال بيت‌المال ضرورى است.

1- بازنگرى در روش‌هاى آموزش مفاهيم اخلاقى‌

كدام مسلمانى است كه نداند از ديدگاه دين مبين اسراف و تبذير كارى زشت و نكوهيده است و يا اين‌كه نديده گرفتن حقوق بيت‌المال و خيانت در آن حرام و گناه مى‌باشد؟ پس چرا باز هم اسراف و تبذير و تضييع اموال عمومى در ميان جوامع‌اسلامى رايج است؟ بدون شك وجود اين پديده‌هاى ناپسند و ناخوشايند ناشى از بى‌توجهى و لااباليگرى نسبت به ارزش‌هاى دينى است، ولى سؤال اين است كه منشأ اين بى‌توجهى چيست؟ آيا آن آموزش‌ها ناقص و بى‌اثرند و يا اين كه روش‌هاى القا و

[1] - ميزان الحكمه، ج 9، ص 308. به نقل از بحارالانوار، ج 76، ص 49