درس دوّم:

قصاص [1]

به بازخواست و مجازات جانى در برابر جنايتهايى چون قتل، قطع عضو و ضرب و جرح، قصاص گويند. [1]

اهميت قصاص‌

اسلام، قصاص را تشريع كرده تا عدالت برپا گردد و از تجاوز و هرج و مرج و كشت و كشتار جلوگيرى به عمل آيد. اجراى قصاص (اسلامى) امنيت جامعه را تضمين مى‌كند و مايه حيات و بقاى آن مى‌شود و ريشه خونريزى و تباهى را- چنان كه در جاهليت و در ساير ملتها نمونه هاى اسف انگيزى داشته است- خشك و نابود مى‌سازد؛ در عين حال، در پرتو اجراى قصاص جلوى تعدّى و ستم به افراد جامعه گرفته مى‌شود و احساسات جريحه يافته جامعه، التيام پيدا مى‌كند.

اسلام به جنبه خصوصى اين حكم، عنايت بيشترى دارد، بدين جهت كيفر قصاص را به عنوان «حقّ الناس» تشريع كرده و آن را به اولياى مقتول يا شخص جنايت ديده (درمورد جراحات عمومى) عطا كرده، تا تسلّى‌بخش آلام روحى و مصايب آنان گردد.

قرآن كريم درباره اهمّيّت قصاص مى‌فرمايد:

(وَلَكُمْ فِى الْقِصاصِ حيوةٌ يا اولِى الْالْبابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ) [2]

اى خردمندان! حكم قصاص براى حفظ حيات شماست تا شايد پرهيزگار شويد.

[1] - مجمع البحرين، شيخ فخرالدين طريحى، ج 4، ص 180، مكتبة المرتضويه

[2] - بقره ( 2)، آيۀ 179