درس سيزدهم: ديه حيوانات‌

خداوند در روى زمين حيوانات گوناگونى آفريده، به آنها حق حيات داده واز احكام و حقوق ويژه‌اى برخوردارشان كرده است كه براين اساس بايد مورد حمايت قرار گيرند، بخصوص حيوانات اهلى كه در اسلام نيز از حمايت بيشترى برخوردارند، بدين صورت كه اگر مملوك انسان قرار گرفته باشند، بايد نياز آنها را برآورده سازد.

چنانچه مالك، از اين امر خوددارى ورزد، حاكم شرع مى‌تواند او را به فروش، يا پرداخت نفقه ويا سر بريدن- در صورتى كه از حيوانات خوراكى باشد- مجبور سازد. [1]

از نظر حقوق جزايى نيز حيوانات احكام مخصوصى دارند كه دراين درس پاره‌اى از آنها را بررسى مى‌كنيم:

حيوانات خوراكى‌

منظور از حيوانات خوراكى آن دسته از حيواناتى است كه بطور معمول خورده مى‌شود، مانند گاو، گوسفند، شتر ومانند اينها.

حكم جنايت بر حيوانات به قرار زير است:

1- تلف كردن

الف- از راه ذبح شرعى؛ ارش (تفاوت ميان حيوان زنده و ذبح شده).

ب- از راه غير شرعى؛ قيمت روز تلف. [2]

[1] - ر. ك. تحريرالوسيله، ج 2، ص 324، مسأله 15-16

[2] - همان، ص 603 (الاول)