ملاك عملِ دستگاه ديپلماسى كشور قرار گيرد، به دو نمونه از اين قبيل استفتاآت توجه كنيد:

1- در تاريخ 4/ 3/ 66 يكى از مسؤولان وزارت خارجه در مورد سفيران و نمايندگان جمهورى اسلامى در خارج كه به مهمانى دعوت مى‌شوند سؤالى را به اين صورت مطرح كرده بود:

همان‌گونه كه در مناسبت‌ها و مراسم مربوط به خودمان، از ديگران دعوت مى‌شود، آن‌ها نيز براى مراسمشان از نمايندگان ما دعوت مى‌كنند، اگر نمايندگان ما در مراسم آن‌ها شركت نكنند، آن‌ها نيز در مراسم ما شركت نمى‌كنند. اشكال اين است كه در مراسم و جلسه‌هاى آن‌ها مشروبات الكلى و ... هست، تكليف ما چيست؟

امام قدس سره فرمود:

«نبايد شركت بكنند و دليل آن را هم بگويند كه براى اين جهت است كه شركت نمى‌كنند.» [1]

2- در موردى ديگر، يكى از سفيران نوشته بود: «در بعضى مجالس كه دعوت مى‌شويم، مشروبات الكلى وجود دارد و اگر ما نپذيريم، حمل بر چيزهايى ديگر مى‌شود و مشكلاتى در روابط پيش مى‌آيد.»

حضرت امام فرمود:

به جهنم، نبايد از اين چيزها بترسند. نبايد بروند، دليلش را هم بگويند تا آن‌ها كم كم بفهمند براى چيست. [2]

[1] - در سايۀ آفتاب، ص 246-247

[2] - همان، ص 247