محمد 6 است و نيز در ادامه طاغوت شكنى‌ها و فرعون زدودن‌هاى موسى 7 است. [1]

ايشان در جنبه سياسى حج به مسأله فرياد سياسى- عبادى برائت از مشركان اهميت فراوان مى‌داد و مى‌فرمود: «حج بى‌روح و بى‌تحرك و قيام، حج بى‌برائت، حج بى‌وحدت و حجى كه از آن هدم كفر و شرك برنيايد حج نيست.» [2] ايشان همچنين عقيده داشت كه برائت از مشركان امرى است كه رسول‌الله 6 به آن امر فرموده است [3] و اختصاص به زمان خاص ندارد، بلكه دستور هميشگى و جاويد است و لازم است مسلمانان، برائت خود را به‌صورت تظاهرات، راهپيمايى‌هاى با صلابت و پرشكوه، از مشركان و ملحدان و استكبار جهانى و در رأس آن‌ها آمريكاى جنايتكار اعلان كنند و اين اعلان برائت نه‌تنها به ايام و مراسم حج منحصر نشود، بلكه بايد مسلمانان فضاى سراسر عالم را از محبّت و عشق نسبت به ذات حق و نفرت و بغض عملى نسبت به دشمنان خدا لبريز كنند و به وسوسه خنّاسان و شبهات ترديدآفرينان، متحجّران و منحرفان گوش فرا ندهند و لحظه‌اى از اين آهنگ مقدس توحيدى و جهان شمولى اسلام غفلت نكنند. [4]

ضرورت فراگيرى احكام و مناسك حج‌

«مراتب معنوى حج كه سرمايه حيات جاويد است و انسان را به افق توحيد و تنزيه نزديك مى‌نمايد، حاصل نخواهد شد مگر آنكه دستورات عبادى حج به طور صحيح و شايسته و مو به مو عمل شود» [5]، به همين دليل فراگيرى مسائل و احكام مربوط به حج امرى ضرورى خواهد بود، چرا كه مسأله حج و زيارت بيت‌اللّه الحرام با ديگر مسائل و زيارت‌ها تفاوت دارد، ندانستن مسأله در حج- چه بسا- مشكل ايجاد كند و به‌واسطه سهل‌انگارى در فراگيرى، اعمال انسان باطل شود و نتواند آن را جبران كند و يا در احرام خود باقى بماند و در برگشت، موجب زحمت خود و نزديكانش شود. از اين رو،

[1] - صحيفۀ نور، ج 18، ص 66 و ج 20، ص 18

[2] - همان، ج 20، ص 229

[3] - همان، ج 18، ص 90

[4] - همان، ج 20، ص 111

[5] - همان، ج 19، ص 44