در كنار مسائل عبادى آورده و امروز اهميت بسزايى دارد، به قرار زير است:

- امر به معروف و نهى از منكر: اين اصل، از وظايف حتمى هر مسلمان و از فروع دين مى‌باشد و در رديف نماز، روزه، حج و ديگر فروعات اسلامى قرار دارد. امام درباره امر به معروف و نهى از منكر مى‌فرمايد:

اين دو، از بالاترين فرايض و اشرف آن است و به‌وسيله آن‌ها، واجبات بر پا داشته مى‌شوند. وجوب اين دو، از ضروريات دين است و هر كس آن را با التزام به لوازم آن انكار كند، كافر است. در قرآن كريم و روايات ائمه، با تعبيرهاى گوناگون مردم به اقامه اين دو، تحريص شده‌اند. خداوند مى‌فرمايد: بايد از شما گروهى باشند كه مردم را به‌سوى خير دعوت كنند و امر به معروف و نهى از منكر كنند اينان رستگارانند.

(آل عمران، آيه 104) و از پيامبر 6 روايت شده است: امت من در خير و بركتند، اگر امربه معروف و نهى‌از منكر كنند و يكديگر را در نيكى‌ها كمك كنند. اگر امربه معروف و نهى از منكر را ترك كردند، بركات، از آنان گرفته مى‌شود و بعضى از آنان بر بعضى ديگر مسلّط مى‌شوند و ياورى، نه در زمين و نه در آسمان براى آنان نخواهد بود. [1]

- نماز جمعه: كه علاوه بر جنبه عبادى، داراى مزاياى سياسى و اجتماعى است و در جهت ايجاد همبستگى ميان ملّت اسلام و بالا بردن سطح انديشه توده‌هاى مسلمان نقش مهمى ايفا مى‌كند. حضرت امام قدس سره درباره اهمّيت نماز جمعه مى‌نويسد:

... و خلاصه آنكه جمعه و دو خطبه آن از برنامه‌هاى بزرگ براى مسلمان‌هاست.

همانند ديگر برنامه‌هاى بزرگ اسلامى چون حج ... و متأسفانه مسلمان‌ها از اين برنامه مهم و ديگر وظايف سياسى اسلام غافل مانده‌اند و اسلام، دين سياست است و اين حقيقت براى كسى كه كوچك‌ترين نظرى در احكام حكومتى، اجتماعى و اقتصادى اسلام نمايد، بخوبى روشن است و آنكه تصوّر كند كه دين از سياست جداست، او نادانى است كه نه اسلام را شناخته و نه سياست را دريافته است. [2]

[1] - تحريرالوسيله، ج 1، ص 463

[2] - همان، ص 234، مسألۀ 9