2- پيامبر اكرم 6 خطاب به ابوذر (ره) مى‌فرمايد:

اى ابوذر! پروردگارت عزّ و جلّ، به وجود سه نفر بر فرشتگان مى‌بالد:

... مردى كه در ميدان جهاد باشد و همرزمانش بگريزند و او همچنان پايدارى ورزد و بجنگد تا كشته شود. [1]

3- امام على 7 به يارانش در صفين مى‌فرمود:

پياپى يورش بريد و از گريختن شرم كنيد، كه گريز از ميدان جنگ ننگى است جاويدان درميان اعقاب و روزگاران آينده و موجب آتش در روز حسابرسى. [2]

4- امام على 7 درباره خويش مى‌فرمايد:

من هرگز از ميدان جنگ نگريخته‌ام و احدى به رزم من نيامده مگر زمين را از خون او سيراب كرده‌ام. [3]

5- در جايى ديگر مى‌فرمايد:

به خدا سوگند اگر از شمشيرهاى اين دنيا بگريزيد، از شمشير آن جهان نخواهيد رهيد ... فرار از جنگ موجب خشم خداوند و خوارى و ننگ جاويدان است. به زندگى كسى كه مى‌گريزد، هرگز چيزى افزوده نگردد و چيزى مانع مرگش نشود. [4]

6- امام رضا 7 مى‌فرمايد:

خداوند فرار از ميدان جهاد را حرام كرده است، چون باعث ضعف دين و خفيف شدن، پيامبران و پيشوايان عادل است. [5]

7- امام على 7 با يادآورى پايمردى مسلمان نخستين خطاب به افراد سست عنصر مى‌فرمايد:

هنگامى كه خداوند صدق و اخلاص ما را ديد خوارى و ذلت را بر دشمن و پيروزى و نصر را

[1] . همان، ج 3، حديث 3515.

[2] . همان، حديث 3508.

[3] . همان، حديث 3514

[4] . همان، حديث 3511.

[5] . همان، حديث 3513.