5- من يك سرباز هستم كه در اطاعت از خدا و رسول ... خدمت مى‌كنم. [1]

6- در مواردى از آيين نامه به مصاديقى از اخلاق اسلامى نظير متعمد بودن، ايثارگر بودن، شجاع بودن [2] و رعايت ادب [3] و پرهيز از هر گونه رفتار و گفتار توهين آميز [4] اشاره شده و پايبندى اعضا به آن خواسته شده است.

1- 1. معناى التزام عملى به احكام و اخلاق اسلامى‌

مراد از «التزام عملى» رعايت و پايبندى در مقام عمل، است كه در مقابل التزام قلبى يعنى اعتقاد داشتن است. در فرهنگ دينى ما، اعتقاد و التزام قلبى مربوط به مرحله «اسلام» و التزام عملى مربوط به مرحله «ايمان» است؛ چنان كه در حديثى از امام صادق 7 مى‌خوانيم:

دين اللَّه اسمه الاسلام وهو دين اللَّه قبل ان تكونوا حيث كنتم، وبعد ان تكونوا، فمن اقرّ بدين اللَّه فهو مسلم ومن عمل بما امر اللَّه عز وجل به فهو مؤمن [5].

دين خدا نامش اسلام است. پيش از آنكه شما پديد آييد، هر جا كه بوده‌ايد و پس از پديد آمدن شما، اسلام دين خدا بوده و هست. پس هر كه به دين خدا اقرار و اعتراف كند، مسلمان است و هر كه به دستورهاى خداى عز و جل عمل كند، مؤمن است.

به ديگر سخن، اعضاى نيروهاى مسلح بايد مؤمن، متدين و عامل باشند؛ يعنى عامل به «احكام و اخلاق اسلامى». لازم به يادآورى اينكه تعاليم اسلام يا از سنخ اعتقاد است و يا از سنخ عمل و رفتار. «اعتقاد»، مربوط به جهان بينى و معارف اسلامى است؛ امّا «عمل و رفتار»، مربوط به احكام و اخلاق اسلامى است.

مراد از اخلاق اسلامى، خصلتهايى است كه فرد مسلمان بايد خويشتن را به آنها بيارايد و

[1]. همان، ماده 14، بند الف از اصول شرافت سربازى.

[2]. همان، ماده 43.

[3]. همان، ماده 116، بند ب.

[4]. همان، ماده 11، بند الف و نيز ماده 79.

[5]. ميزان الحكمة، حديث 1258.