- پدر اصلى كودك رضاعى، نمى‌تواند با هيچ‌يك از فرزندان پدر رضاعى او ازدواج كند؛ چنان‌كه نمى‌تواند با فرزندان نسبى مادر رضاعى كودك، ازدواج كند. [1]

- اگر مادربزرگى، نوه دخترى خود را با شرايط يادشده شير بدهد، مادر كودك بر همسرش حرام مى‌شود و عقد ازدواج آن‌ها باطل مى‌گردد. [2]

- اگر كسى در تحقّق شيرخوارگى يا برخى از شرايط آن از نظر كمّى و كيفى ترديد داشته باشد بايد بنا را بر عدم محرميت بگذارد. [3]

ج- سببى‌

پيمان زناشويى نيز، سبب محرميت ميان برخى از افراد دو فاميل مى‌شود كه در جدول زير آمده است:

كسانى كه به داماد، محرم مى‌شوندكسانى كه به عروس، محرم مى‌شوندمادر و مادربزرگ‌هاى عروس به‌بالاپدر و پدربزرگ‌هاى داماد به‌بالادختر زن (نادخترى) و نوه‌هاى او تا آخرپسر شوهر (ناپسرى) و نوه‌هاى او تا آخرزن پدر (نامادرى) شوهر مادر (ناپدرى) زن پسر (عروس) شوهر دختر (داماد) نواده‌هاى پسرى زن تا آخرنواده‌هاى دخترى شوهر تا آخر [4] [5]

[1] . همان، ص 271، مسأله 12

[2] . همان، ص 272، مسأله 1

[3] . همان، ص 275، مسأله 5

[4]اين نوع محرميت در صورتى تحقّق مى‌يابد كه مرد با همسر خود، آميزش كرده باشد

[5] . تحريرالوسيله، ج 2، ص 277، مسأله 1-3 و توضيح‌المسائل، مسأله 2389