حال احرام، حرام است، آن زن براى هميشه به او حرام مى‌شود، خواه عقد دائم باشد يا موقّت، خواه زن نيز در حال احرام باشد يا نباشد، خواه مرد خود صيغه خوانده باشد يا وكيل؛ و اگر نداند عقد در حال احرام، حرام است، عقدى كه خوانده باطل است، ولى حرمت ابدى نمى‌آورد. [1]

در مسأله يادشده تفاوتى نيست بين اين كه احرام براى حجّ واجب باشد يا مستحب؛ يا اين كه احرام براى عمره واجب باشد يا مستحب؛ يا اينكه حج و عمره براى خودش باشد يا نيابت از ديگرى. [2]

3- دشمنى و غلوّ

ازدواج زن يا مرد باايمان با كسى كه به‌طور علنى، دشمن اهل‌بيت عليهم‌السّلام است و به آنان ناسزا مى‌گويد و يا درباره آنان غلوّ و زياده‌روى مى‌كند و آنان را خدا يا پيغمبر مى‌داند، جايز نيست. [3]

4- سه‌طلاقه‌

مردى كه سه‌بار زنش را طلاق دهد، ديگر نمى‌تواند با او ازدواج كند، مگر مرد ديگرى به‌عنوان محلّل- با شرايط خاصّى- با او ازدواج كند و او را طلاق دهد، و اگر نُه‌بار همسرش را طلاق دهد و در اين بين دو محلّل با وى ازدواج كنند، طلاق نُهم، سبب حرمت ابدى مى‌شود. [4]

هم‌چنين اگر مردى، نسبت زنا به همسرش بدهد يا منكر فرزندى‌

[1] . همان، ص 287، مسأله 12

[2] . همان، مسأله 13

[3] . همان، ص 286، مسأله 7

[4] . تحرير الوسيله، ج 2، ص 284، مسأله 12