درس پنجم: امور زناشويى‌

نظر به جايگاه والاى انسان در صحنه آفرينش، شريعت مقدّس اسلام، براى تكوين و مراحل رشد آدمى، اهتمام ويژه ورزيده تا اين موجود برگزيده، به‌شكلى نيكو و سالم به حيات خويش ادامه دهد. بدين منظور براى زناشويى، آداب خاصّى را پيشنهاد كرده كه جملگى حكمت‌آميز، سودمند و هماهنگ با عقل و فطرت است. آوردن همه دستورهاى اسلام در اين مورد، فراتر از گنجايش يك درس است؛ پس مهم‌ترين آن‌ها را بيان مى‌كنيم.

الف- واجبات‌

1- بر زن واجب است در برابر هرگونه كامجويى شوهر، تسليم باشد، مگر اين كه عذر شرعى يا عقلى داشته باشد؛ عذر شرعى مانند عادت ماهيانه، نفاس، اعتكاف واجب، احرام براى حج يا عمره و روزه واجب.

عذر عقلى مانند بيمارى. هم‌چنين بر زن لازم است آنچه را مورد تنفّر شوهر و مانع لذّت‌جويى اوست، از خود دور كند و طبق خواست شوهر، خود را نظيف و آرايش نمايد. [1]

[1] . تحريرالوسيله، ج 2، ص 314، مسأله 5 و ص 305، قبل از مسأله 1