ب- كارهاى حرام‌

1- [اگر بر زن غسل استحاضه واجب باشد] نزديكى شوهر با او، بنابر احتياط واجب در صورتى حلال مى‌شود كه غسل كند. [1]

2- (در ايّام عادت ماهانه) جماع كردن در فرج، كه هم براى مرد حرام است و هم براى زن، اگرچه به‌مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد، بلكه احتياط واجب آن است كه مقدار كمتر از ختنه‌گاه را هم داخل نكند. [2]

- اگر در حال حيض، آميزش صورت گيرد، مرد بايد كفّاره بدهد. [3]

- اگر زن بگويد حائضم يا از حيض پاك شده‌ام، بايد حرف او را قبول كرد. [4]

- بعد از آن كه زن از خون حيض پاك شد، اگرچه غسل نكرده باشد، طلاق او صحيح است و شوهرش نيز مى‌تواند با او جماع كند، ولى احتياط مستحب آن است كه پيش از غسل، از جماع با او خوددارى كند. [5]

3- طلاق دادن زنى كه در حال نفاس مى‌باشد، باطل و نزديكى كردن با او حرام است و اگر شوهرش با او نزديكى كند احتياط واجب آن است به دستورى كه در احكام حيض گفته شد، كفّاره بدهد. [6]

4- افطار عمدى روزه ماه رمضان، حرام است و يكى از كارهايى كه روزه را

[1] . توضيح‌المسائل، مسأله 428

[2] . همان، مسأله 451

[3] . ر. ك: همان، مسأله 452

[4] . توضيح المسائل، مسأله 462

[5] . همان، مسأله 467

[6] . همان، مسأله 514