خرما، مويز و كشمش و آب آنها اگر جوش
بيايد پاك و خوردن آنها حلال است.
10- فقّاع كه از جو گرفته مىشود و به
آن آبجو مىگويند، نجس است. ولى آبى كه به دستور طبيب از جو مىگيرند و به آن
ماءالشعير مىگويند پاك است.
11- عرق شتر نجاستخوار نجس است. و از
عرق جنب از حرام بايد در نماز اجتناب كرد. [1]
ب- پاككنندهها
10 چيز، نجاست را پاك مىكند و آنها را
مطهِّرات گويند؛ اوّل: آب، دوم: زمين، سوّم: آفتاب، چهارم: استحاله، پنجم: انتقال،
ششم: اسلام، هفتم: تبعيّت، هشتم: برطرف شدن عين نجاست، نهم: استبراى حيوان
نجاستخوار، دهم: غايب شدن مسلمان. [2]
آب با چهار شرط، چيز نجس را پاك مىكند؛
اوّل: آن كه مطلق باشد؛ پس آب مضاف مانند گلاب و عرق بيد، چيز نجس را پاك نمىكند،
دوم:
آن كه پاك باشد، سوّم: آن كه وقتى چيز
نجس را مىشويند، آب، مضاف نشود و بو يا رنگ يا مزه نجاست هم نگيرد، چهارم آن كه
بعد از آبكشيدن چيز نجس، عين نجاست در آن نباشد. [3]
اگر چيز نجس را زير شيرى كه متّصل به
كُر است، بشويند، آبى كه از آن چيز مىريزد اگر متّصل به كر باشد و بو يا رنگ يا
مزه نجاست نگرفته باشد، پاك است. [4]