نگردد و اگر در نفوذ آب نجس به داخل آن ترديد دارند، تطهير ظاهرش كافى است. [1]

احكام غذاهاى نجس؛

خوردن و آشاميدن چيز نجس، حرام است و نيز خورانيدن عين نجس به اطفال در صورتى كه ضرر داشته باشد، حرام مى‌باشد، بلكه اگر ضرر هم نداشته باشد، بنابر احتياط واجب بايد از آن خوددارى كنند، ولى خوراندن غذاهايى كه نجس شده است به طفل، حرام نيست. [2]

اگر انسان ببيند كسى چيز نجسى را مى‌خورد يا با لباس نجس نماز مى‌خواند، لازم نيست به او بگويد. [3]

اگر صاحب‌خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بايد به مهمان‌ها بگويد، اما اگر يكى از مهمان‌ها بفهمد لازم نيست به ديگران خبر دهد. ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد كه مى‌داند به‌واسطه نگفتن، خود او هم نجس مى‌شود، بايد بعد از غذا به آنان بگويد. [4]

وسواس، ممنوع!

چنان‌كه در ابتداى اين درس ياد كرديم، مسلمان موظّف است مسائل طهارت و نجاست را طبق نظر شرع مقدّس رعايت كند؛ نه از آن پيشى گيرد و مقدّس‌تر از مجتهد شود و نه بى‌مبالاتى پيشه كند كه زندگى‌اش‌

[1] . تحريرالوسيله، ج 1، ص 129، مسأله 6

[2] . توضيح‌المسائل، مسأله 141

[3] . همان، مسأله 143

[4] . همان، مسأله 145