ج- نوشيدنى‌هاى حرام‌

1- شراب؛ حرمت نوشيدن شراب از ضروريات دين است؛ به‌طورى كه حلال شمارنده آن- در صورت‌توجّه به‌اين كه چنين كارى مستلزم تكذيب پيامبر 6 است- جزو كافران است. در اخبار و روايات از نوشيدن شراب به‌شدّت منع شده و مرتكب آن را به كيفر سخت، نويد داده‌اند. [1]

هرچه مست‌كننده است- خواه جامد باشد يا مايع- (در حرمت) به شراب انگور ملحق مى‌شود.

آنچه زيادش، مست‌كننده است، ولى اندك آن، مستى‌آور نيست، مصرف كم يا زياد آن حرام است.

چنانچه مادّه‌اى در برخى افراد يا بعضى از نقاط يا در افراد معتاد، سبب مستى نگردد، (ولى ذاتاً مست‌كننده است) موجب حلّيت آن نمى‌شود. [2]

2- آبجو؛ يكى ديگر از نوشيدنى‌هاى حرام، آبجو است اگر به حالت جوشش درآيد، هرچند مست‌كننده نباشد و آن شراب معروفى است كه در صدر اسلام، اغلب از جو گرفته مى‌شد. [3]

آبى كه به دستور پزشكان از جو مى‌گيرند و به آن ماءالشعير گفته مى‌شود، پاك است و نوشيدن آن مانعى ندارد. [4]

3- آب انگور، كشمش و خرما؛ هرگاه آب انگور، خودبه‌خود يا توسّط آتش بجوشد، نوشيدن آن حرام مى‌شود.

[1] . تحريرالوسيله، ج 2، ص 165، مسأله 15

[2] . همان، ص 166، مسأله 16

[3] . همان، مسأله 18

[4] . همان، مسأله 18 و توضيح‌المسائل، مسأله 115