يازده روز تا يك سال و جبران خسارت وارده محكوم مى‌گردند. [1]

4- خيانت در امانت‌

پرسنل سپاه نسبت به امكاناتى كه در اختيار دارند امين هستند. از اين رو، اگر چيزى از اين امكانات بدون زياده‌روى يا كوتاهى در دست آنها تلف شود، ضامن نخواهند بود، ولى بايد در زمينه اين امكانات درصدد خيانت برنيايند و براى جلوگيرى از تلف شدن و ورود هرگونه خسارت به آنها بكوشند. بنابراين اگر كوتاهى كنند و بر اثر آن، خسارتى به اموال دولتى وارد شود، ضمن اينكه مرتكب نوعى خيانت شده‌اند، ضامن خواهند بود.

حضرت امام (ره) در ضمن يكى از استفتاءات مى‌فرمايد:

اگر حامل امانت در حفظ آن تعدّى و تفريط نكرده، ضامن نيست .... [2]

يا در پاسخ اين سؤال كه: «مقدارى از سهمين به اين جانب دادند كه به حضورتان برسانم و در جاى امنى نگهدارى مى‌شد تا اين كه در اثر جنگ تحميلى در خرمشهر جا ماند آيا اين جانب ضامن هستم يا خير؟» مى‌فرمايد:

اگر در حفظ امانت كوتاهى نكرديد و در ايصال آن مماطله ننموديد، ضامن نيستيد. [3]

سؤال- اگر شخصى مقدارى حقوق يا مزاياى خاصى كه به طور قانونى به او اعطا شده از دولت طلب داشته باشد، ولى دلايل قانونى براى اثبات حق خود در اختيار نداشته باشد و يا قادر بر مطالبه آن نباشد، آيا جايز است به مقدار حق خود از اموال دولتى كه در اختيار دارد به عنوان تقاص بردارد؟

جواب- جايز نيست اموال دولتى را كه به عنوان امانت در اختيار و تحت تصرّف او هستند به قصد تقاص براى خود بردارد، در نتيجه اگر مال يا حقّى از دولت طلب دارد و

[1] . مجموعۀ كامل قوانين و مقررات جزايى، محمدحسن وطنى، ص 715-716، چاپ اول

[2] . استفتاءات، ج 2، ص 549، س 70

[3] . همان، ص 550، س 73