به تصريح
قرآن مجيد، فلسفه تشكيل حكومت اسلامى، برپايى نماز، اداى زكات، امر به معروف و نهى
از منكر است. (1) تبيين ابعاد و حد و مرز واژگان ياد شده برعهده فقه اسلامى است و
بايد گفت نظام اسلامى بدون فقه، اسلامى نيست.
بر اين اساس،
هرم مديريتى چنين نظامى- از قاعده تا رأس- بايد طبق فقه ا سلامى سازماندهى،
طرّاحى و طبق آن نيز عمل شود. به فرموده بنيانگذار جمهورى اسلامى؛ حضرت امام خمينى
قدس سره:
حكومت در
نظر مجتهد واقعى، فلسفه عملى تمامى فقه در تمامى زواياى زندگى بشريت است. حكومت، نشاندهنده
جنبه عملى فقه در برخورد با تمامى معضلات اجتماعى و سياسى و نظامى و فرهنگى است؛
فقه تئورى واقعى و كامل اداره انسان و اجتماع از گهواره تا گور است. (2)
بنابراين همه مجموعههاى نظام اسلامى- اعم از بخش
خصوصى و دولتى- بايد براساس فقه اسلامى عمل كنند و تشخيص سره از ناسره، سودمند از
زيانبار، صواب از ناصواب و اسلامى و غير اسلامى عملكرد مجموعهها با معيار فقه،
سنجيده مىشود.