فصل چهارم: مصلحت سازمان و حقوق افراد

جايگاه مديريت در هر سازمان و رده، حدّ فاصل يا محل برخورد اهداف و آرمان‌هاى سازمان متبوع از يك سو و ارتباط، مديريت، رهبرى و استيفاى حقوق همكاران از سوى ديگر مى‌باشد و مدير موفّق و مدبّر و كارآمد، كسى است كه بتواند جامع ميان اين دو خواسته بر حق باشد؛ يعنى از سويى تشكيلات و سازمان تحت مديريت خويش را هر چه بيشتر به اهداف از پيش تعيين شده نايل سازد و از سوى ديگر، حقوق و مطالبات بر حق همكارانش را از جنبه مادّى و معنوى به نحو احسن، استيفا نمايد. در اين فصل، دو موضوع ياد شده را در دو عنوان «مصلحت سازمان» و «حقوق افراد» پى‌مى‌گيريم.

مصلحت سازمان‌

نخستين و مهم‌ترين وظيفه يك مدير، حفظ موجوديت، حيثيت و كارآيى سازمان تحت اشراف خويش است و مدير تا در جايگاه مديريت قرار دارد، الزاماً بايد خواسته‌ها و اهداف سازمان را دنبال كند و به اهداف آن، جامه عمل بپوشاند. براى تحقّق اين موضوع، رعايت امورى كه در پى مى‌آيد، ضرورى است.

1- رعايت كامل قانون و مقرّرات سازمان؛

در جمهورى اسلامى، بايد همه قوانين و مقرّرات مطابق شرع مقدّس اسلام باشد و فرماندهان و مديران سپاه بايد بدون هيچ مسامحه، كلّيه قوانين و مقرّرات را- كه قوام و دوام سپاه را تضمين مى‌كند- اجرا نمايند.

حضرت امام خمينى قدس سره در اين باره چنين مى‌فرمايد:

اگر چنانچه ما خودمان را اصلاح نكنيم و قوانين اسلام را نسبت به خودمان اجرا نكنيم،