و امام خمينى قدس سره اسراف و تبذير را در شمار گناهان كبيره ياد كرده است. [1]

اسراف و تبذير، از هر كسى و در هر كارى كه انجام بگيرد، نكوهيده و حرام است، امّا مى‌توان گفت هر چه از نظر كمّيت و كيفيّت، گسترده‌تر باشد، زشتى و عِقاب آن نيز بيشتر خواهد بود، به‌طور مثال؛ زشتى اسراف و تبذير در يك ليتر آب به اندازه يك متر مكعّب آب نيست، چنان كه جرم كسى كه نسبت به يك كيلو برنج اسراف يا تبذير مى‌كند به مراتب كمتر از كسى است كه نسبت به يك كيلو زعفران مرتكب اسراف يا تبذير شده است ... بر همين اساس مى‌توان گفت جرم كسى كه در بيت‌المال مسلمانان، اسراف و تبذير روامى‌دارد، سنگين‌تر از جرم كسى است كه در مال خود يا شخص معيّنى، اسراف و تبذير مى‌كند.

با توجه به مقدّمه ياد شده، مديران و مسؤولان، از نظر دين و خرد موظّفند؛

1- با تمام توان در حفظ بيت‌المال بكوشند و براى تحقّق آن، تمهيدات زير را عملى سازند؛

* اموال، وسايل و كارهاى سازمان را در مكان‌هاى امن و مطمئن نگهدارى و همه جوانب ايمنى را مراعات نمايند.

* افراد با تقوا، نجيب، متخصّص و زيرك را مسؤول نگهدارى بيت‌المال نمايند.

* به‌طور مرتّب به دخل و خرج و ورود و خروج و موجودى بيت‌المال رسيدگى كنند.

2- صرفه‌جويى را سرلوحه برنامه تداركاتى سازمان قرار دهند. حضرت آيت‌اللّه خامنه‌اى (دامت بركاته) در اين باره مى‌فرمايد:

بيت‌المال براى مصارف گوناگون عمومى در اختيار ما مى‌باشد، همه مسؤولين اين كشور- كه به‌نحوى بيت‌المال در اختيار دارند- بايد صرفه‌جويى كنند. [2]

بدين‌منظور بايد؛

* از زياده‌روى در مصرف آب، برق، موادّ سوختى، لوازم ادارى، مهمّات پرهيز كنيم.

استفتا- زياده‌روى در مصرف آب و برق، در صورتى كه موجب كمبودهايى در سطح‌

[1] - ر. ك. تحريرالوسيله، ج 1، ص 275

[2] - چهار سال با مردم، حزب جمهورى اسلامى، ص 255