وابستگى‌هاى مادى خود را قطع و يا كاهش دهد و دلش را يكسره متوجه خدا كند.

5- در سايه جنگ و جهاد، آيين اسلام گسترش يافته و نظام‌هاى كفر و شرك در هم كوبيده مى‌شوند و بندگان خدا از قيد اسارت‌هاى فكرى و غير آن آزاد شده و از موهبت اسلام برخوردار مى‌گردند.

سبق و رمايه‌

يكى از موضوعات فقه سياسى، سبق و رمايه است. فقها به استحباب آن‌ها فتوا داده‌اند و اين موضوع، از قديم مورد بحث و بررسى در متون فقهى بوده است.

شهيد ثانى در تعريف سبق و رمايه فرموده است:

سبق و رمايه عقدى است كه با هدف تمرين و كسب آمادگى، در امر مبارزه مسلحانه و جنگ، تشريع شده است. [1]

توضيح اين‌كه «سبق»، مسابقه اسب‌دوانى به منظور شناخته شدن بهترين اسب‌دوان و رمايه نيز مسابقه تيراندازى براى شناخته شدن بهترين تيرانداز است. در هر صورت، فرد برتر مسابقه، برنده پول يا جنسى خواهد بود كه در عقد مشخص گرديده است و اين تنها موردى است كه اسلام، مال به دست آمده از راه شرطبندى را حلال شمرده است.

استحباب سبق و رمايه به عنوان يكى از فنون نظامى رايج در صدر اسلام، بيانگر اهميتى است كه اين دين حنيف به مسائل نظامى و جهاد مى‌دهد.

گفتنى است اسلام ضمن يك فرمان عام و كلى، مسلمانان را به آمادگى در برابر دشمن سوق مى‌دهد. قرآن كريم در اين رابطه مى‌فرمايد:

(وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ) [2]

هر نيرويى در قدرت داريد، براى مقابله با آن‌ها (دشمنان) آماده سازيد (همچنين) اسب‌هاى ورزيده (براى ميدان نبرد مهيا كنيد) تا به وسيله آن، دشمن خدا و دشمن خويش را بترسانيد!

[1] - اللمعة الدمشقيه، ج 2، ص 22

[2] - انفال (8)، آيه 60