پدر و
مادرانى كه در ابراز محبت و علاقه نسبت به فرزندان، تبعيض روا دارند آنان را تحقير
نموده و به شخصيتشان اهانت كردهاند و اين خود موجب پيدايش عقدههاى روانى گشته و
آثار منفى در زندگيشان بر جاى مىگذارد. چنان كه برخوردهاى تبعيضآميز والدين، حس
حسادت را در كودكان نسبت به رقيبانشان زياد مىكند و آنان را به فكر انتقام
مىاندازد.
امام
صادق 7 از پدر گرامىاش نقل كرده كه فرمود:
به خدا
سوگند، رفتار من با بعضى از فرزندانم از سرِ تكلف و بىميلى است، او را روى زانوى
خود مىنشانم، محبت بسيار مىكنم، از وى سپاسگزارى مىنمايم، با آنكه اين همه
احترام و محبت شايسته فرزند ديگرم است. (به اين تكلف تن مىدهم) براى اينكه فرزند
شايستهام از شر آنان مصون مانده و رفتارى كه برادران يوسف با وى كردند، در حق
كودك عزيزم نداشته باشند. [2]
برنامهريزى براى حفظ عفت و پاكدامنى كودكان
اسلام
براى پرورش عفت و پاكدامنى فرزندان، به پدران و مادران، فرمان مىدهد كه كودكان
خود را از هر گونه رفتار مهيّج و ديدن صحنههاى شهوت انگيز باز دارند. رسول خدا
6 مىفرمايد: