سيماى نماز در قرآن:

1- تسبيح آسمانها و زمين.

از نظر قرآن كريم آسمانهاى هفتگانه و زمين و كسانى كه در آنها هستند همه تسبيح‌گوى خداوند متعال مى‌باشند و به حمد و سپاس او مشغول هستند چرا كه تنها خداوند است كه منزّه و پاك و مقتدر و داناست و عبادت راز آفرينش است:

( تُسَبِّحُ لَهُ السَّمواتُ السَّبْعُ والارضُ وَ مَنْ فيهِنَّ و انْ مِنْ شَىْ‌ءٍ الّا يُسَبّحُ بِحَمْدِهِ) (اسراء/ 44)

آسمانهاى هفتگانه و زمين و كسانى كه در آنها هستند همه تسبيح او مى‌گويند، و هر موجودى، تسبيح و حمد او مى‌گويد.

2- نماز و عبادت، هدف خلفت است.

- (و ما خَلَقْتُ الجنَّ والانس الّا لِيَعْبدُون) (ذاريات/ 56)

من جن و انس را نيافريدم جز براى اينكه عبادتم كنند.

3- نماز جزء برنامه‌هاى حكومتى اسلام است.

(الَّذينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِى الارضِ اقامُوا الصَّلَوةَ) (حج/ 41)

كسانى كه هرگاه در زمين به آنها قدرت بخشيديم، نماز را به پا مى‌دارند.