نام کتاب : با کاروان حسینی از مدینه تا مدینه نویسنده : شاوی، علی جلد : 1 صفحه : 161
هنگامى كه قريش رسول خدا را از مكّه
راندند درباره آن حضرت نازل شد، در حالى كه اين آيه درباره قائم است؛ آن هنگامى كه
به خونخواهى حسين عليه السلام قيام مىكند و مىگويد:
- خروج قائم در روز
عاشورا است: امام باقر عليه السلام فرمود «قائم عليه السلام
در روز شنبه، يعنى روز عاشورا كه حسين عليه السلام در آن كشته شد قيام مىكند.» [2]
- و شعارشان يا
لثارات الحسين است: امام رضا عليه السلام فرمود: اى پسر
شبيب، اگر مىخواهى بر چيزى گريه كنى بر حسين بن على بن ابىطالب گريه كن. زيرا كه
او را همانند گوسفند سربريدند؛ و هجده مرد از اهل بيتش را كه بر روى زمين همانند
نداشتند همراه او كشتند. زمين و آسمانهاى هفتگانه به خاطر كشتن او گريستند. چون
چهار هزار فرشتهاى كه خداوند براى يارى او به زمين فرستاد او را كشته شده ديدند،
از آن هنگام ژوليده و غبارآلود بر سر قبر او ساكناند آنگاه كه قائم قيام كند و
اينان به صف يارانش مىپيوندند و شعارشان يا لثارات الحسين است.» [3]
- قائم عليه السلام
نسل قاتلان حسين عليه السلام را مىكشد چون كه از كار پدرانشان خشنودند: عبدالله بن صالح هروى گويد: به ابوالحسن على بن موسى الرضا گفتم: اى پسر
رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم، چه مىگويى درباره اين حديث امام صادق كه گفت
چون قائم قيام كند نسل كشندگان حسين عليه السلام را به خاطر كار پدرانشان از دم
تيغ مىگذراند؟
گفت: همين طور است.
گفتم: پس معناى گفتار خداوند كه
مىفرمايد: (وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ
أُخْرى)[4] چيست؟
فرمود: همه گفتههاى خداوند راست است،
اما نسل قاتلان حسين عليه السلام از كار پدران خويش خشنودند و بدان افتخار
مىكنند، و هر كس به كارى رضايت دهد مانند انجام