نام کتاب : نهج البلاغه نویسنده : نهج البلاغه جلد : 1 صفحه : 192

نهج‌البلاغه: خطبه 192

{{تورفتگی:a:'''{{سرمه‌ای:وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ}}'''}}

{{تورفتگی:a:'''{{سرمه‌ای:از سخنان آن حضرت است در پایدارى در راه حق}}'''}}

<hr class="aye-hr">
{{نهج:اَيُّهَا النّاسُ، لاتَسْتَوْحِشُوا فى طَريقِ الْهُدى لِقِلَّةِ اَهْلِهِ،}}

اى مردم، در راه هدایت از کمى اهل آن وحشت نکنید،

<hr class="aye-hr">
{{نهج:فَاِنَّ النّاسَ قَدِاجْتَمَعُوا عَلى مائِدَة شِبَعُها قَصيرٌ، وَ جُوعُها طَويلٌ.}}

که مردم بر سر سفره اى گرد آمده اند که زمان سیرى آن اندک، و مدّت گرسنگى آن طولانى است.

<hr class="aye-hr">
{{نهج:اَيُّهَا النّاسُ، اِنَّما يَجْمَعُ النّاسَ الرِّضا وَالسُّخْطُ. }}

اى مردم، جز این نیست که خشنودى و خشم است که مردم را بر محورى جمع مى کند.

<hr class="aye-hr">
{{نهج: غیر این نبود وَ اِنَّما عَقَرَ ناقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ واحِدٌ فَعَمَّهُمُ اللّهُ بِالْعَذابِ لَمّا عَمُّوهُ بِالرِّضا،}}

که ناقه ثمود را یک نفر پى کرد، امّا عذاب خداوند همه را گرفت چون همگان به آن برنامه رضایت دادند،

<hr class="aye-hr">
{{نهج:فَقالَ سُبْحانَهُ: «فَعَقَرُوها فَاَصْبَحُوا نادِمينَ».}}

خداوند سبحان فرمود: «همه آن را پى کردند، پس همه پشیمان شدند».

<hr class="aye-hr">
{{نهج: فَما كانَ اِلاّ اَنْ خارَتْ اَرْضُهُمْ بِالْخَسْفَةِ خُوارَ السِّكَّةِ الْمُحْماةِ فِى الاَْرْضِ الْخَوّارَةِ.}}

آن گاه سرزمین آنان بر اثر فرورفتن صدا کرد مانند صداى فرورفتن آهن داغ در زمین نرم و هموار.

<hr class="aye-hr">
{{نهج:اَيُّهَا النّاسُ، مَنْ سَلَكَ الطَّريقَ الْواضِحَ وَرَدَ الْماءَ، وَ مَنْ خالَفَ وَقَـعَ فِـى التّيـهِ .}}

اى مردم، هر که راه راست و روشن را بپیماید به آب رسد، و هر که بیراهه رود در بیابان به سرگردانى افتد.

نام کتاب : نهج البلاغه نویسنده : نهج البلاغه جلد : 1 صفحه : 192