نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 389
آن گاه كه موسى معجزات روشن ما را براى آنها آورد، گفتند: «اين جز سحر ساختگى نيست و ما چنين چيزى را از نياكان خود نشنيدهايم.» (36) موسى گفت: «پروردگار من از حال كسى كه هدايت را از جانب او آورده و كسى كه سرانجام سراى ديگر از اوست آگاهتر است؛ ولى ستمكاران رستگار نخواهند شد.» (37) فرعون گفت: «اى بزرگان! جز خودم براى شما معبودى نمىشناسم. اى هامان آتشى بر گل بيفروز (آجر بپز) و برج بلندى برايم بساز تا بلكه از خداى موسى با خبر شوم، هر چند گمان مىكنم كه او دروغگوست.» (38) او و لشكريانش به ناحق در زمين سركشى كردند و پنداشتند نزد ما باز نمىگردند، (39) ما او و لشكريانش را گرفتيم و به دريا انداختيم، بنگر عاقبت ستمكاران چگونه بود؟ (40) آنها را از پيشوايانى قرار دادهايم كه به آتش دوزخ دعوت مىكنند و روز رستاخيز يارى نخواهند شد. (41) در اين دنيا لعنتى را به دنبالشان روانه كرديم و روز قيامت از زشت رويانند. (42) پس از به هلاكت رساندن امتهاى پيشين به موسى كتاب داديم كه مايه بصيرت مردم و هدايت و رحمت باشد، شايد متذكر شوند. (43)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 389