نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 409
و كسانى كه مسجدى گرفتند براى زيان رساندن و كفر آوردن و مؤمنان را از هم جدا كردن و كمينگاهى براى كسانى ساختن كه پيش از اين با خدا و پيامبرش جنگيدهاند و البته سوگند مىخورند كه قصدى جز نيكويى نداشتهايم حال آنكه خدا گواهى مىدهد كه آنان قطعا دروغگويند. (107) هيچگاه در آن (به نماز) مايست، براستى مسجدى كه از نخستين روز بر پرهيزگارى بنيان گشته است سزاوارتر است به اينكه در آن (به نماز) ايستى، در آن مردانى هستند كه دوست مىدارند كه پاك شوند و خدا پاكى گرايان را دوست مىدارد. (108) آيا با وجود اين كسى كه بنيانش را بر پروا و خشنوديى از خدا نهاد بهتر است يا كسى كه بنيانش را بر كناره رودبار زير تهى نهاد تا او را در آتش دوزخ فرو غلتاند؟ و خدا مردم ستمكار را هدايت نكند. (109) بنيانى كه پى افكندند همواره كژانديشى در دلهاى آنان است مگر آنكه دلهايشان پاره پاره شود و خدا دانايى حكيم است. (110) خداوند از مؤمنان جان و مالشان را خريده است به اينكه بهشت براى آنان باشد، در راه خدا مىجنگند تا مىكشند و كشته مىشوند، و عدهاى است راست بر عهده او در تورات و انجيل و قرآن، و چه كسى بعهد خويش وفا كننده تر از خداست؟ پس مژده بادتان به معاملهاى كه بر آن بيعت كرديد، و آن همان كاميابى بزرگ است، (111)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 409