225- خدا شما را به خاطر سوگندهاى بيهوده [و بىاختيار] تان بازخواست نمىكند، ولى نسبت به سوگندهاى قلبى شما [1] بازخواست مىكند؛ و [از آنچه گذشته است آمرزش بخواهيد كه] خدا آمرزگارى است دير كيفر. 226- براى كسانى كه [به رسم زشت جاهليت] بر ترك آميزش با زنان خود سوگند ياد كنند، چهار ماه چشم به راه بودن مقرر شده؛ و اگر [از سوگند بىمنطق] بازگشتند، خدا آمرزگارى است مهربان. 227- و اگر آهنگ طلاق كردند، [به شايستگى جدا شوند كه] خدا شنوا و داناست. 228- زنان مطلقه بايد تا [مدت] سه [دوره ماهانه و] پاك شدن، خود را چشم به راه دارند [و از ازدواج خوددارى كنند] [2]، و اگر به خدا و روز واپسين باور دارند، روا نيست حملى كه خدا در رحمهاى آنها آفريده است، پنهان سازند؛ و همسران آنها در صورتى كه خواهان اصلاح باشند، به باز گرداندنشان در اين [مدت] سزاوارترند؛ و زنان حقوقى شايسته دارند، همسنگ وظايفى كه بر عهده دارند، ولى مردان بر آنها درجهاى [برتر] دارند [كه نبايد از آن سوء استفاده كنند و گرنه]، خدا [در گرفتن انتقام] فرا دستى فرزانه است. 229- طلاق [قابل رجوع تا] دو مرتبه [ممكن] است، [پس از آن وظيفه شوهر يا] نگاهدارى است به وجهى شايسته و يا رها كردن به خوبى و احسان؛ و روا نيست كه چيزى از آنچه به آنها دادهايد باز ستانيد، مگر اينكه طرفين بترسند كه نتوانند احكام خدا را [در ادامه زندگى شايسته] رعايت كنند [و زن به علت بىرغبتى به شوهر، سازش نكند، مرد هم متقابلًا تعدى كند؛ در اين صورت]، چنانچه از عدم رعايت احكام خدا توسط آنان ترسيديد، ايرادى بر آن دو نيست كه [براى متاركه به نوعى توافق مالى هم برسند و] زن [براى گرفتن طلاق] عوضى پرداخته [يا از مهريه خود صرفنظر كند] [3]؛ اين احكام خداست، از آن تجاوز نكنيد؛ و آنان كه از احكام خدا تجاوز كنند، ستمكارند. 230- اگر [مردى براى سومين بار] همسرش را طلاق داد، از آن به بعد بر او حلال نخواهد بود، مگر اينكه به نكاح مرد ديگرى درآيد؛ و [همسر دوم] اگر با او متاركه كرد، ايرادى بر آنان نيست كه [به زندگى مشترك، مجدداً] بازگردند، در صورتى كه مطمئن باشند كه [اين بار] احكام خدا را [براى زندگى مشترك شايسته] رعايت خواهند كرد؛ و اينها احكام خداست كه براى اهل دانش بروشنى بيان مىكند. [1]- به آيه 284 بقره (2) إِنْ تُبْدُوا ما فِي أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحاسِبْكُمْ بِهِ اللَّهُ توجه فرماييد. [2]- سه مورد استثنايى دستور جداگانهاى دارد؛ يك مورد را در آيه 49 احزاب (33) و دو مورد ديگر را در آيه 4 طلاق (65) ملاحظه فرماييد. [3]- بحث از طلاق خلع است كه به صورت تبصره بر حكم طلاق رجعى آمده است. خلاصه اينكه اگر طلاق به تمايل مرد باشد، حق ندارد هيچ چيز از آنچه داده است پس بگيرد، ولى اگر طلاق بنا به درخواست زن باشد، مرد مىتواند مال بخشيده شده را دريافت كند. از مجموع آيات مربوط به طلاق در قرآن بخوبى هويداست كه خدا طلاق را دوست ندارد.