46- با اهل كتاب جز به بهترين شيوه بحث و مناظره نكنيد، مگر با ستمگرانشان [كه اهل منطق نيستند] [1] و بگوييد: كتاب خويش و كتاب شما را باور داريم و معبود ما و شما يكى است و در برابر او تسليم هستيم [2]. 47- و بدين گونه كتاب را بر تو نازل كرديم؛ [برخى از] اهل كتاب و نيز برخى از مكيان آن را باور دارند، و جز كفر ورزان آيات ما را دانسته انكار نمىكنند. 48- قبل از نزول قرآن، تو هيچ نوشتهاى را نمىخواندى و به دست خود چيزى نمىنوشتى [3]، و گر نه هرزه درايان [حق داشتند كه] به ترديد افتند. 49- بلكه اين قرآن آيات روشنگرى است كه در سينه اهل دانش جاى دارد؛ و جز ستمگران آيات ما را دانسته انكار نمىكنند. 50- [انكار ورزان] گفتند: چرا معجزاتى از پروردگارش بر او نازل نشده است [4]، بگو: معجزات همه در اختيار خداست، و من فقط هشدار دهندهاى آشكارم [5]. 51- آيا [همين معجزه بزرگ] [6] براى آنها كافى نيست كه اين كتاب را كه بر آنها خوانده مىشود، بر تو نازل كردهايم؟ و بىگمان در اين [كتاب] رحمت و تذكارى است براى باورداران. 52- بگو: خدا به عنوان گواه بين من و شما كافى است [7]؛ او به هر چه در آسمانها و زمين است آگاه است؛ و كسانى كه به باطل گرويدهاند و خدا را انكار كردند، زيانكارند. [1]- به آيه 14 نمل (27) توجه فرماييد. [2]- براى توضيح بيشتر به آيه 64 آل عمران (3) توجه فرماييد. [3]- اين بخش از آيه به بيان ديگر در نيمه اول آيه 52 شورى (42) آمده است. [4]- به آيات 90- 93 اسراء (17) كه نظر مخالفان را بطور مشروح بيان داشته است توجه فرماييد. [5]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيه 20 يونس (10) آمده است. [6]- به آيات 23- 24 بقره (2) توجه فرماييد. [7]- به آيه 166 نساء (4) توجه فرماييد.