پيامبران و نشانه‌ها و معجزات آنان را براى همين منظور مى‌داند و مى‌فرمايد:

(لَقَدْ ارْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وِ انْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْميزانَ لَيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ) [1]

ما رسولان خود را با دلائل روشن فرستاديم و با آنها كتاب و ميزان نازل كرديم تا مردم (حق و باطل را با ميزان الهى بسنجد و) به قسط و عدل قيام كنند.

كرامات ياد شده و نيز كرامات ديگر از موسى بن جعفر عليه السلام در چارچوب همين رسالت مهمّ، انجام مى‌گرفته و آن گرامى موفق شد در پرتو اين كرامات، افراد زيادى را به صراط مستقيم امامت اهل بيت عليه السلام دهنمون سازد و جلو بسيارى از توطئه‌ها و انحرافات را بگيرد و امامت الهى خود را در جوّ سياسى مضطرب و ناامن به اثبات رساند.

خلاصه

از جمله كمالات نفسانى موسى بن جعفر عليه السلام استجابت دعاهاى آن حضرت از سوى پروردگارش مى‌باشد. تاريخ موارد زيادى از دعاهاى پيشواى هفتم عليه السلام را كه به اجابت رسيده ثبت كرده است.

تصرف در عالم وجود، كمال و قدرت خدادادى ديگرى است كه امام كاظم عليه السلام در پرتو تهذيب و تزكيه باطن از آن برخوردار بود، زنده كردن مرده، سرسبز كردن درخت خشك شده، تبديل عصا به اژدها و نقش شير به حيوان درنده و طى الارض از جمله موارد و مصاديق تصرف امام كاظم عليه السلام در عالم تكوين است كه در منابع حديثى و تاريخى بدآنها اشاره رفته است.

البته اين تصرفات و قدرت و ولايت تكوينى امام عليه السلام نسبت به كائنات به اذن پروردگار است كه به پيامبران و جانشينان آنان عنايت كرده است.

صدور اين گونه كرامات از امامان، از جمله موسى بن جعفر عليه السلام كه به وضوح، توان و

[1] - حديد (57)، ايه 25