و از ميراث نبوت برخوردار گشته و در منزل خلافت سكونت گزيده است، فرزند نبوت و همپيمان خلافت است.» [1]

* فضل بن حسن طبرسى:

«در ميان مردم مشهور است كه ابوالحسن، موسى عليه السلام گرامى‌ترين فرزندان امام صادق عليه السلام در شأن و مرتبت و برترين آنان در جايگاه دينى و فصيح‌ترين ايشان مى‌باشد و نيز پارساترين مردم زمان خود، داناترين و فقيه‌ترين ايشان است.» [2]

* محمد بن جرير طبرى از ديدگاه علماى اماميّه در قرن چهارم:

«موسى بن جعفر عليه السلام پيرمردى گرانقدر و بزرگوار بود، هزار بنده (در راه خدا) آزاد كرد و در پرتو تلاش و كوشش درعبادت «عبد صالح» خوانده مى‌شد.» [3]

* على بن عيسى ارْبَلى:

«مناقب و فضائل امام كاظم عليه السلام و معجزات آشكار و نشانه‌ها و صفات برجسته و روشن آن گرامى، گواه آن است كه وى بر قلّه شرف و اوج ارزشها و مزايا دست يافته و بر فراز آن برآمده است؛ بگونه‌اى كه مركبها سيادت، رام او و گزيده‌هاى مجد و بزرگوارى از غنايم او گشته است. ريشه‌هاى (شخصيت) او سركشيده و به بالاترين مرتبه شكوه و عظمت رسيده و شاخه هايش دلنشين و پسنديده است، در حدى كه كسى به پايه آن نرسيده است. مجد و عظمت از اطرافش فرو مى‌ريزد و شرافت و بزرگوارى از سرچشمه وجودش مى‌چكد.

ابر بارشگر، قطره‌اى از كرم او و درياى بيكران، جرعه‌اى از عطاى آن حضرت‌

[1] - مناقب، ج 4، ص 323

[2] - اعلام الورى، ص 295

[3] - دلائل الامامة، ص 150