نام کتاب : صفحات قران نویسنده : صفحات قران جلد : 1 صفحه : 567
{{(آیه):وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ }} (۹)
و فرعون و کسانى که پیش از او بودند و اهل شهرهاى زیر و رو شده [= قوم لوط ]مرتکب گناهان بزرگ شدند،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً }} (۱۰)
از این رو با فرستاده پروردگارشان مخالفت کردند; و خداوند آنها را به عذاب شدیدى گرفتار ساخت.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ }} (۱۱)
و هنگامى که آب طغیان کرد، شما را سوار بر کشتى کردیم،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ }} (۱۲)
تا آن را وسیله تذکّرى براى شما قرار دهیم و گوشهاى شنوا آن را دریابد (و درک کند).
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ }} (۱۳)
به محض این که نخستین بار در «صور» دمیده شود،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً }} (۱۴)
و زمین و کوهها از جا برداشته شوند و یکباره در هم کوبیده و متلاشى گردند،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ }} (۱۵)
در آن روز واقعه (عظیم قیامت) روى مى دهد،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَانشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ }} (۱۶)
و آسمان از هم مى شکافد و آنگاه سست مى گردد (و فرو مى ریزد).
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ }} (۱۷)
فرشتگان در
اطراف آسمان قرار مى گیرند (و براى انجام مأموریتها آماده مى شوند) و آن روز عرش (قدرت) پروردگارت را هشت فرشته برفراز همه آنها حمل مى کنند.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنكُمْ خَافِيَةٌ }} (۱۸)
در آن
روز همگى (به پیشگاه خدا) عرضه مى شوید و چیزى از کارهاى مخفى شما پنهان نمى ماند.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ }} (۱۹)
امّا کسى که نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدّت شادى)
فریاد مى زند که: (اى اهل محشر!) «نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید!
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ }} (۲۰)
من یقین داشتم که (قیامتى در کار است و) به حساب اعمالم مى رسم.»
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ }} (۲۱)
او در یک
زندگى کاملا رضایتبخش قرار خواهد داشت،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ }} (۲۲)
در بهشتى عالى،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ }} (۲۳)
که میوه هایش در دسترس است.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ }} (۲۴)
(و به آنان گفته مى شود:) بخورید و بیاشامید گوارا
باد بر شما، اینها در برابر اعمالى است که در ایام گذشته انجام دادید!
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ }} (۲۵)
امّا کسى که نامه اعمالش را به دست چپش بدهند مى گوید: «اى کاش هرگز نامه
اعمالم رابه من نمى دادند.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ }} (۲۶)
و نمى دانستم حساب من چیست!
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ }} (۲۷)
اى کاش مرگم فرا مى رسید!
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ }} (۲۸)
مال و ثروتم هرگز مرا بى نیاز نکرد،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ }} (۲۹)
قدرت من نیز از دست رفت!»
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):خُذُوهُ فَغُلُّوهُ }} (۳۰)
(فرمان مى رسد:) او را بگیرید و دربند و زنجیرش کنید!
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ }} (۳۱)
سپس او را در دوزخ بیفکنید!
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ }} (۳۲)
بعد او را به زنجیرى که هفتاد ذراع است ببندید;
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ }} (۳۳)
چرا که او (با دیدن دلایل روشن) هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمى آورد،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ }} (۳۴)
و هرگز بر اطعام مستمندان تشویق نمى نمود;
<hr class="aye-hr">
نام کتاب : صفحات قران نویسنده : صفحات قران جلد : 1 صفحه : 567