فصل نهم:

صبورى و بردبارى‌

اينكه چرخ زندگى همواره و در هر شرايطى بر وفق مراد بچرخد، خواسته‌اى است ايده‌آل و به ندرت تحقق مى‌پذيرد. هر انسانى به تناسب جايگاه و مسئوليت و نيز ديد و نگرشى كه به مسائل و رخدادها دارد، همچنين فضا و شرايطى كه زندگى مى‌كند با ناملايمات و دشواريهايى روبه رو است.

پيامبران و رهبران الهى به لحاظ مسئوليت خطيرى كه دارند و تهديداتى كه از سوى دشمنان كينه توز و سرسخت آنان متوجه ايشان است، با مصائب و دشواريهاى بيشترى مواجه هستند. از اين رو خداوند متعال يكى از ويژگيهاى برجسته پيامبران اولواالعزم را صبر و استقامت آنان و تحمّل دشواريها در راه خدا مى‌داند و به پيامبر خاتم (ص) مى‌فرمايد:

(فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ اولُواالْعَزْمِ مِنَ الرُّسُل) (احقاف: 35)

پس صبر كن همچنان كه پيامبران اولواالعزم صبر كردند.

در روايتى از اميرمؤمنان (ع) ميزان گرفتاريها و ابتلائات انسان به ميزان ايمان و دين او گره خورده است: «بَلاءُ الرَّجُلِ عَلى‌ قَدْرِ ايمانِهِ وَ دينِهِ» [1]

بدين روى‌

[1] . شرح غرر الحكم، ج 3، ص 262